وزنه‌برداری رشته‌ایست معنوی که مونوپول مدال طلای این رشته در ایران یک نفر است.
وزنه‌برداری از دیرباز در ایران طرفدار داشته و ملت همینجوری چیزمیز بلند
میکردن، میبردن بالای سرشون. مثلا ملت یکروز صبح مصدق را در دوضرب بلند
کردند و بعد از ظهر با سه چراغ قرمز انداختنش زمین. بعد شاه رو بلند کردن.
بعد همینجوری این و اون رو بلند کردن.
تا رسیدیم به امروز : عاقبت کوزه گر در کوزه افتاد.
روی دست بلند شده‌ایم و روی هوا چرخیده می‌شویم .همینجوری هم واسمون ائمه رو صدا میکنن.
وزنه برداری رشته‌ایست صحنه‌دار. خیلی‌ها کرامت این را دارند که صحنه را ببینند خیلی هم این کرامت را ندارند و کانال را عوض میکنند و ژیمناستیک و شنا میبینند.
تا رسیدیم به امروز : عاقبت کوزه گر در کوزه افتاد.
روی دست بلند شده‌ایم و روی هوا چرخیده می‌شویم .همینجوری هم واسمون ائمه رو صدا میکنن.
وزنه برداری رشته‌ایست صحنه‌دار. خیلی‌ها کرامت این را دارند که صحنه را ببینند خیلی هم این کرامت را ندارند و کانال را عوض میکنند و ژیمناستیک و شنا میبینند.
وزنه‌برداری رشته‌ایست که دعای خیر مردم و کمک ائمه اطهار و سرعت چرخاندن تسبیح
مادر بزرگ و چشمان اشکبار پدربزرگ و فحش و بد و بیراه گفتن پدر خانواده
تاثیر به سزایی در نتیجه بازی دارد.
وزنه‌برداری رشته‌ایست که بسیار مورد علاقه ماهاست. از بس که بلند کردن چیزها و زمین زدنشون علاقه مند هستیم.
حرکات یک ورزشکار وزنه‌بردار در سه حرکت خلاصه میشه : بلندش کن، داد و فریاد کن و در آخر بکوبش زمین.
این بود صحنه‌ای که باید دیده میشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر